Ochrona środowiska
Bełchatów i jego najbliższe okolice leżą na pograniczu Wysoczyzny Bełchatowskiej i Kotliny Szczercowskiej. Są to dwie jednostki geograficzne różniące się od siebie rzeźbą terenu i budową geologiczną. Tereny obecnego Bełchatowa i pobliskich okolic przed wielu tysiącami lat pokrywały lasy, czego dobitnym przykładem są ogromne złoża węgla brunatnego. Dynamicznie rozwijające się Zagłębie Górniczo-Energetyczne, a przede wszystkim odkrywka, zniszczyła znaczną część kompleksów leśnych. Jednak w istniejących obecnie lasach występuje zróżnicowana i bogata szata roślinna. Można spotkać tu rzadkie i chronione gatunki roślin, a co cieszy wszystkich odpowiedzialnych za działania na rzecz ochrony środowiska, są to gatunki wskazujące na niski poziom stężenia zanieczyszczeń np. chrobotek, płucnica islandzka, rosiczka okrągłolistna, czworolist pospolity, kruszczyk błotny, storczyk szerokolistny, szmaciak gałęziasty, bagno zwyczajne, widłaczek, wełnianka wąskolistna i wiele innych.
Prowadzone od wielu lat prace badawcze wokół elektrowni, wykonywane przez niezależne instytucje naukowe, (niektóre rozpoczęte jeszcze przed uruchomieniem elektrowni) wykazują jednoznacznie, iż wpływ Elektrowni Bełchatów na takie elementy środowiska jak hałas, zagrożenie radiologiczne, wody powierzchniowe i podziemne, stan roślinności jest bardzo niewielki i praktycznie niezauważalny.
Ze względu na wagę zagadnienia jakim jest ochrona powietrza atmosferycznego i z uwagi na obowiązujące w Polsce przepisy prawne oraz decyzje wydawane przez lokalne władze administracyjne, w Elektrowni Bełchatów zostały rozbudowane systemy monitoringu zanieczyszczeń, składające się z ciągłych pomiarów emisji ze wszystkich bloków energetycznych oraz ciągłe pomiary stężeń zanieczyszczeń na obszarach chronionych w dwóch punktach pomiarowych.